Αγαπάω την πιπίλα μου…Αγαπάω την πιπίλα μου… Αγαπάω την πιπίλα μου!
Στη βρεφική ηλικία η χρήση της πιπίλας θεωρείται το ‘μαγικό κλειδί’ για λίγα λεπτά ηρεμίας για τους γονείς, αλλά και για το μωρό. Ορισμένα βρέφη δεν αναζητούν και δε χρησιμοποιούν την πιπίλα. Είναι όμως κι αυτά τα βρεφάκια που την λατρεύουν και είναι ανήσυχα δίχως αυτήν.
Μία μικρή ενημέρωση λοιπόν για τις συνέπειες της παρατεταμένης και συχνής χρήσης αυτής :
- Η χρήση της πιπίλας δεν είναι απαραίτητα μία κακή συνήθεια, αλλά η παρατεταμένη χρήση της επιφέρει αρνητικές επιπτώσεις.
- Το συνεχές ρούφηγμά της μπορεί να διευρύνει τους ακουστικούς σωλήνες, που σημαίνει ότι επιτρέπει να διεισδύσουν εκκρίσεις από το λαιμό στο αυτί του παιδιού, με αποτέλεσμα να μολύνεται το αυτί και να δημιουργούνται ωτίτιδες.
- Ο παρατεταμένος θηλασμός της πιπίλας, κυρίως μετά τους 18 με 24 μήνες μπορεί να προκαλέσει προβλήματα που σχετίζονται με τη σωστή ανάπτυξη των γνάθων και την σωστή κατανομή των δοντιών στον οδοντικό φραγμό.
- Προκαλεί μεγαλύτερη πιθανότητα εξώθησης της γλώσσας και των δοντιών, με αποτέλεσμα το παιδί να έχει αρθρωτικές δυσκολίες.
- Έχοντας απασχολημένο το στόμα και την γλώσσα του μωρού με την πιπίλα, μειώνονται δραματικά οι ευκαιρίες να μιλήσει, να μιμηθεί ήχους, συλλαβές ή και λέξεις, πράγμα σημαντικό για την εξέλιξη του λόγου.
Επιπλέον, οι ήχοι που θα παράγει μπορεί να παραμορφωθούν και να παραχθούν με λανθασμένο τρόπο.
Μην ξεχνάμε ότι η πιπίλα ίσως τελικά και να ‘κλειδώνει’ το στοματάκι του παιδιού.
